Werkgevers ergeren zich aan twintigers: ’Alles moet leuk zijn, anders gaan ze weg’

AMSTERDAM – Werkgevers ergeren zich aan twintigers. Bedrijven hebben het moeilijk met de jongeren die nu op de arbeidsmarkt komen. Ze vinden werknemers uit de zogeheten Generatie Z veeleisend, onprofessioneel en ook nog eens duur. „Ondernemers en leidinggevenden moeten er nog steeds aan wennen dat het leven voor deze twintigers meer is dan werken.”

De eerste Gen Z-jongeren zijn inmiddels een jaar of vijf aan het werk. Ze werden geboren tussen 1997 en 2012 en groeiden als eerste generatie op de arbeidsmarkt volledig online op. Ze zijn grootverbruikers van Instagram en TikTok. Sociale media waren hun life line met de buitenwereld tijdens de lange gedwongen isolatie die de coronapandemie voor hen betekende.

Parttime: jongeren werven betekent minder manuren

Dat alles mag de – in de ogen van veel ouderen – laconieke werkhouding van de nieuwkomers op de arbeidsmarkt misschien verklaren, bedrijven hebben het er moeilijk mee. Ze moeten er bijvoorbeeld nog steeds aan wennen dat deze twintigers graag parttime werken. „In de zoektocht naar personeel vertel ik werkgevers dat ze dan vier mensen kunnen aannemen voor 20 uur per week. In plaats van een jaar te zoeken naar die twee fulltimers die perfect passen in het plaatje”, vertelt Bos. Zijn team gebruikt voor Gen Z werven onder andere employer branding campagnes voor.

Ook klaagt meer dan de helft van de werkgevers (52%) dat de jongeren duur zijn. Ze vinden hun startsalaris „belachelijk hoog, waardoor scheefgroei in de hand wordt gewerkt”. Ook zijn de twintigers „sneller afgeleid door onbelangrijke randzaken” en „denken ze binnen een jaar te kunnen promoveren”, geeft bijna de helft van de werkgevers aan. Ook dit maakt jongeren werven steeds lastiger voor werkgevers.

Diverser: Gen Z werven gaat gepaard met onprofessioneel gedrag

Ergernis is er verder over onprofessioneel gedrag. Bijna de helft van de managers vindt dat deze werknemers richting collega’s en klanten veel te veel afkortingen gebruiken, of allerlei modewoorden. Tegelijkertijd heeft maar een derde van de werkgevers de gedrags- en kledingregels aangepast om diverser en inclusiever personeel aan te trekken. Ze staan bijvoorbeeld tattoos, piercings, crop tops en spijkerbroeken met scheuren toe. Een net zo grote groep zegt dat niet te gaan doen.

„Er is nog altijd veel onbegrip bij bedrijven, wanneer ze Gen Z werven”, merkt Bos. „Maar je zult er als werkgever toch mee moeten dealen, wil je jongeren werven. Veel werkgevers ergeren zich aan twintigers, maar voor deze generatie is het leven meer dan werken. Intussen is de arbeidsmarkt krap, de banen liggen voor het oprapen. Dan is het logisch dat ze eisen stellen. Ook financieel. De huren die jongeren moeten betalen bijvoorbeeld liggen ten opzichte van hun inkomen ook veel hoger dan tien jaar geleden.”

Zestigplussers steeds meer in trek

Werkgevers ergeren zich aan twintigers, maar blijken vergeleken met vorig jaar positiever te zijn over zestigplussers. Liefst 60% zegt dat de kans groot is dat ze een oudere nu een baan aanbieden. Ondanks de krappe arbeidsmarkt is er ten aanzien van andere groepen ’met een vlekje’ weinig verandering. Wie een burn-out heeft gehad of in de gevangenis heeft gezeten maakt nog steeds amper kans op werk.